افزایش تولید نفت شیل آمریکا را به بزرگ‌ترین تولیدکننده تبدیل کرده است

افزایش تولید نفت شیل آمریکا را به بزرگ‌ترین تولیدکننده تبدیل کرده است
براساس گزارش اکونومیست، صنعت نفت شیل آمریکا را به بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت خام در دنیا تبدیل کرده است.

صنعت نفت شیل آمریکا را به بزرگ ترین تولیدکننده نفت خام در دنیا تبدیل کرده است. آمریکا تحریم های نفتی ایران را در ۴ نوامبر امسال اعمال کرد. صنعت شیل آمریکا می تواند به پر کردن شکاف موجود در بازار کمک کند. هم زمان، تنش ها بر سر نقش عربستان در قتل جمال خاشقچی در حال افزایش است. مشاوران دونالد ترامپ اشاره می کنند که آمریکا می تواند هر گونه کاهش احتمالی در تولید نفت عربستان را جبران کند. اما هنوز مشخص نیست که این صنعت تا چه میزان می تواند سطح تولید خود را افزایش دهد. حوضه نفتی پرمین در تگزاس در مرکز توجهات قرار گرفته است.

شرکت های مختلف همچنان در حال سرمایه گذاری بر روی مخازن شیل در آمریکا هستند. بازارهای جهانی نفت بیشتر به نفت آمریکا وابسته شده اند. اما نفت آمریکا نیز به طور فزاینده ای به حوضه نفتی پرمین در تگزاس وابسته شده است. در ماه ژوئیه این منطقه ۳۰ درصد از نفت آمریکا را تولید کرد که ۲۳ درصد نسبت به سال قبل رشد داشته است.

در گذشته جهش های بزرگ در تولید نفت بعد از کشف میادین نفتی بزرگ رخ دادند. اما مخازن شیل آمریکا برای چندین دهه با استفاده از فن آوری های سنتی بهره برداری شده بودند. اما نرخ بهره بانکی پایین بعد از بحران مالی سال ۲۰۰۷ به شرکت های آمریکایی کمک کرد تا از تکنیک های جدید برای استخراج نفت شیل استفاده کنند. آن ها چاه های نفتی را از طریق فرایندی با نام شکست هیدرولیکی حفاری می کنند.

تقریباً ۸۰ درصد تولید نفت شیل در طول دو سال اول فراکینگ رخ می دهد. به همین خاطر شرکت ها به حفاری ادامه دادند. سازمان اپک در سال ۲۰۱۴ با کاهش سطح تولید خود مخالفت کرد. قیمت نفت خام برنت در ژانویه ۲۰۱۶ به ۲۹ دلار در هر بشکه رسید. از سال ۲۰۱۵ شاهد ورشکستگی ۷۱ شرکت فعال در حوزه اکتشاف و بهره برداری نفت در تگزاس بوده ایم.

شرکت های شیل ادعا می کنند که نحوه عملکرد خود را تغییر داده اند. برای مثال، شرکت پایونیر نچرال ریسورز را در نظر بگیرید. تیموتی داو، مدیر اجرایی شرکت اشاره می کند که هزینه ها بیشتر موردتوجه قرار گرفته اند. این شرکت در حال فروش دارایی های خود است تا اینکه بتواند فعالیت خود را تنها در حوزه نفتی پرمین متمرکز کند. آقای داو گفت که حفاری در این منطقه بیشتر از لحاظ اقتصادی به صرفه خواهد بود.

علاوه بر این، شرکت هایی همچون پایونیر و کونچو در حال اصلاح کردن تکنیک های خود در میدان نفتی هستند. فراکینگ تنها ۸ تا ۱۰ درصد از نفت در میدان شیل را بازیابی می کند. در صورتی که سطح نفت بازیابی شده از سنگ شیل به ۱۲ درصد افزایش پیدا کند، میزان نفت تولید شده در میدان نفتی ۲۰ درصد افزایش پیدا خواهد کرد. به همین خاطر شرکت ها هم زمان چند چاه را در یک میدان نفتی حفاری می کنند تا در زمان و هزینه های تولید نفت صرفه جویی شود. شرکت کونچو به طور مداوم در حال آزمایش کردن روش های بهینه برای عملیات فراکینگ است.

اما مطابق با تحلیل انجام شده توسط شرکت تحقیقاتی استنفورد برنستاین، هزینه های مربوط به نه شرکت بزرگ نفتی از جمله کونچو و پایونیر بیشتر از عواید آنها بوده است. در بین شرکت های کوچک تر بررسی شده نیز تنها سه مورد درآمدزایی داشتند.

این صنعت با وجود قیمت بالای نفت با چالش های جدیدی روبرو شده است. خطوط لوله در حوزه پرمین مسدود شده اند. در سال آینده خطوط جدیدی باز خواهند شد. اما مشکلات دیگری هنوز وجود دارند. شرکت های خدماتی در حال افزایش دادن قیمت های خود هستند. تعرفه های دولت بر روی فولاد باعث افزایش قیمت تجهیزات شده است. هزینه استخدام و اسکان کارگران نیز در حال افزایش است.

اما مسئله آب نیز مشکلاتی را به وجود آورده است. میزان آب مصرف شده توسط شرکت ها در مقایسه با سال ۲۰۱۴ دو برابر شده است. این موضوع تأمین کردن آب مورد نیاز برای فراکینگ را دشوارتر کرده است. پمپاژ آب زیاد در چاه شیل می تواند باعث ایجاد زمین لرزه شود.

برخی ناظران در مورد آینده این صنعت هشدار داده اند. بتانی مکلین در کتاب جدید خود بیان می کند که عواید پایین و هزینه های بالا بقای این صنعت را به خطر انداخته اند. شرکت های کوچک تر بیشتر نسبت به افزایش نرخ بهره ها یا افت قیمت نفت آسیب پذیر به نظر می رسند. البته احتمال فروپاشی صنعت شیل بسیار پایین به نظر می رسد. در عوض، این صنعت از دو لحاظ تغییراتی در خود اعمال خواهد کرد.

اول، در آینده شاهد ادغام شدن شرکت های نفتی خواهیم بود. بسیاری از شرکت های بزرگ نفتی بر روی میادین شیل به ویژه حوزه نفتی پرمین سرمایه گذاری کرده اند. شرکت نفتی بی پی در ماه ژوئیه اعلام کرد که مبلغ ۱۰.۵ میلیارد دلار را برای خرید شرکت حفاری بی اچ پی بیلیتون اختصاص خواهد داد. شرکت اگزون موبایل نیز در ماه مه اعلام کرد که تولید نفت شیل خود را تا سال ۲۰۲۵ چهار برابر خواهد کرد. این شرکت های بزرگ احتمالاً شرکت های بیشتری را تصاحب خواهند کرد.

دوم، در آینده احتمالاً شاهد کاهش سرعت تولید نفت شیل خواهیم بود، حتی اگر قیمت نفت بالا باقی بماند. شرکت های شیل با هزینه های بالایی روبرو هستند. سرمایه گذاران نگاه بدبینانه ای نسبت به آینده دارند. ممکن است شرکت های بزرگ در مقایسه با شرکت های کوچک بیشتر صبور باشند. شرکت اگزون موبایل اعلام کرده است که به تدریج سطح تولید خود را افزایش خواهد داد.

البته کارشناسان شیل همچنان امیدوار هستند که سطح تولید و درآمدزایی این صنعت افزایش پیدا کند. برای دست یابی به این هدف، شرکت پایونیر در حال آزمایش کردن اتوماسیون در دفاتر اداری خود و در میادین نفتی است. شرکت کونچو نیز تلاش می کند از مته هایی برای حفاری استفاده کند که با دقت بیشتری در داخل صخره هدایت شوند. آزمایش های آنها باعث خوشحالی حامیان صنعت شیل از جمله دولتمردان آمریکایی خواهد شد. اما هم زمان با آنکه این صنعت رشد پیدا می کند، موانع جدیدی بر سر راه سبز می شوند.

منبع: اکونومیست